همانگونه که از نام عقد دائم و عقد موقت مشخص است ، بر خلاف عقد دائم ، ازدواج موقت برای مدت بخصوص و محدودی است که زوجین باید
ضمن عقد موقت یا صیغه آن را مشخص کنند و همین امر سبب می شود که عقد دائم با عقد موقت متفاوت گردد که برخی از مهم ترین تفاوت های
عقد دائم با صیغه موقت را می توان شامل موضوعاتی همچون تعیین مدت در عقد دائم و موقت ، تعیین مهریه در عقد دائم و موقت ، نفقه زن در
عقد دائم و موقت ، جدایی زوجین در عقد دائم و موقت ، عده زن در عقد موقت و دائم و ارث زوجین در عقد دائم و موقت می باشد
بر اساس ماده 1075 قانون مدنی ،عقد نکاح وقتی منقطع است که برای مدت معینی واقع شده باشد . به همین دلیل ، یکی از موارد تفاوت عقد دائم
با عقد موقت آن است که تعیین مدت در عقد موقت شرط لازم است . به همین دلیل اگر در حین عقد موقت یا صیغه ذکر مدت نشود ، عقد موقت
واقع نخواهد شد . اما در عقد دائمی ، فرض بر آن است که عقد به صورت دائم و همیشگی جاری شده است ؛ مگر اینکه خود طرفین بخواهند از
هم جدا شوند .
یکی دیگر از فرق های عقد موقت با ازدواج دائم آن است که در عقد موقت حتما باید مهریه زن ذکر شود . لزوم تعیین مهریه در عقد موقت ضمن
ماده 1095 قانون مدنی بیان شده است که بر اساس این ماده در نکاح منقطع عدم مهر در عقد موجب بطلان است " . لذا اگر مهریه زن در عقد
موقت مشخص نشده باشد ، عقد موقت باطل خواهد بود . اما در عقد نکاح دائم ، الزامی به تعیین مهریه توسط زوجین حین عقد نکاح وجود ندارد
بر اساس قانون مدنی ، در صورتی که عقد نکاح زن و مرد از نوع نکاح دائم باشد ، مرد موظف است که به همسر خود نفقه بپردازد . با این حال
، پرداخت نفقه به زن در عقد دائم و موقت با یکدیگر اختلاف دارد . چرا که بر اساس ماده 1113 قانون مدنی در عقد نکاح موقت ، مرد ملزم به
پرداخت نفقه به زن خود نیست ؛ مگر اینکه دادن نفقه به زن شرط شده باشد یا اینکه عقد مبنی برپرداخت نفقه به زن در عقد موقت جاری شده باشد
کی از عمده تفاوت های ناظر بر عقد موقت با عقد دائم ، نحوه جدایی زوجین از یکدیگر است . چرا که در عقد موقت یا صیغه ، زن و مرد
نمیتوانند به واسطه طلاق از هم جدا بشوند و جدایی زن و شوهر از یکدیگر در عقد موقت از طریق بذل مدت از طرف شوهر به زن یعنی بخشیدن
باقی مانده مدت زمان عقد موقت از طرف شوهر و یا انقضای مدت عقد موقت شکل می گیرد که عقد موقت پس از خاتمه مدت آن به پایان می رسد
. در حالی که عمده مقررات جدایی زوجین در عقد دائم از طریق مراجعه به دادگاه و طلاق می باشد .
طول مدت عده زن در عقد دائم و موقت یکی دیگر از اختلاف ها و فرق های عقد موقت با دائم می باشد . بر اساس قانون مدنی ،عده زن در عقد
موقت یا صیغه پس از جدایی از شوهر دو طهر پس از عادت ماهیانه می باشد . در حالی که عده زن در عقد دائمی سه طهر می باشد . البته لازم
به ذکر است که اگر شوهر زنی فوت کرده باشد ، چه زن در عقد موقت وی باشد و چه در عقد دائم ، باید عده وفات نگه دارد که عده وفات زن در
عقد موقت و دائم با هم یکسان بوده و چهار ماه و ده روز می باشد . بر اساس قانون مدنی رابطه توارث در عقد دائم وصیغه با هم متفاوت می
باشد و بر اساس مواد 940 و 1077 قانون مدنی در عقد صیغه موقت ، زن و شوهر از یکدیگر ارث نمی برند . در حالی که یکی از مهم ترین
آثاری که ار زوجیت دائم حاصل می گردد ، آن است که زن و شوهر بعد از فوت یکدیگر از هم ارث خواهند برد
مشکلات حقوقی خود را به ما بسپارید
*مشاوره
*وکالت
*تنظیم قراردادهای خرید و فروش
*نظارت بر قرار دادهای حقوقی و مالی
*پیگیری پرونده های حقوقی شما و هر گونه سوال حقوقی شما را پاسخ خواهیم داد.
با مجموعه ای از کارشناسان وهمکاران با تجربه که سالها در این زمینه خدمتگذار مردم بوده اند در خدمت همشهریان و مردم عزیزهستیم.
با آگاهی از قوانین شما نیز مشاور حقوقی شوید.
جهت ثبت درخواست مشاوره اینجا کلیک کنید.
حسن جمور( وکیل پایه یک دادگستری)
09123630941- 02165520134-02165520285
